‘Bedankt dat u tijd voor mij heeft. Ik ben Ries Eikel, oud-docent van Hogeschool Utrecht en ik wil graag als vrijwilliger aan de slag in uw kringloopcentrum. Vorig jaar ging ik met pensioen en sindsdien besteed ik veel tijd om deze aarde van de ondergang te redden.
In de wijk waar ik woon verwijder ik zwerfafval. Uit de afvalbakken vis ik alle blikjes en glas. Het is ronduit schrikbarend hoeveel mensen hun glazen flessen gewoon in de afvalbak dumpen. Blijkbaar te lui om naar de glasbak te lopen. Voortdurend spreek ik wijkbewoners erop aan dat ze kartonnen dozen bij het oud papier moeten doen en niet gewoon naast de afvalcontainers neer moeten gooien.
In de hogeschoolgebouwen heb ik enkele weken blikjes uit afvalbakken gehaald. In één van de gebouwen kreeg ik ruzie met een manager die mij dit verbood. Uit protest schudde ik mijn vuilniszak leeg zodat alle blikjes voor zijn voeten op de grond vielen. Dat was blijkbaar tegen het zere been want ik ben onder escorte van enkele medewerkers uit het gebouw gezet.
‘Het is trouwens schandalig dat de hogeschool papier niet scheidt van ander afval.‘
Toen ik eerst nog de blikjes wilde oprapen en in de vuilniszak doen, begon de manager tegen me te schreeuwen. Er gaan kapitalen aan blik in de afvalbakken en zo komt de blikrecycling natuurlijk nooit op het gewenste niveau. Al mijn inkomsten van het verzamelde blik gaan naar een goed doel want ik ben rijk genoeg door mijn hogeschoolpensioen. Het is trouwens schandalig dat de hogeschool papier niet scheidt van ander afval. Al sinds mijn pensionering haal ik papier uit afvalbakken om dat in de oudpapierbak te doen, zoals het hoort. Door dat gedoe met die blikjes ben ik daar ook maar mee gestopt.
Het is ongelooflijk als ik zie wat mensen af en toe neerzetten bij vuilcontainers. Veel spullen zijn nog goed en horen in uw kringloopwinkel. Dan worden de mensen af en toe nog boos ook als ik tegen ze zeg dat ze hun spullen naar de kringloopwinkel moeten brengen. Te gek voor woorden. In de Uithof raap ik sigarettenpeuken. Dat lijkt soms wel water naar de zee dragen. Op grasvelden rond studentenflats raap ik bierdoppen, die ik spaar voor de Diabetes Stichting. Studenten gooien hun bierdoppen op de grond terwijl drie meter verder een afvalbak staat. Snapt u dat nou?
Mijn handen jeuken om hier aan de slag te gaan. Wat denkt u? Wanneer kan ik beginnen?’
‘Dat klinkt allemaal geweldig meneer Eikel. Petje af voor waar u allemaal mee bezig bent. Als ik u beluister, dan denk ik dat u niet gelukkig zult worden bij onze winkel. U zit met uw activiteiten op een hoog ambitieniveau. Dat past niet goed bij de ambities van ons team want onze medewerkers zitten nog op een basisniveau van inzamelen en verwerken van ingekomen goederen. Dat zou kunnen leiden tot frustratie voor u en onze medewerkers. Ga toch vooral door met peuken rapen en bierdoppen inzamelen want dat is goed voor het milieu en u rijdt er absoluut niemand mee in de wielen. Hopelijk vindt u een organisatie die meer met uw talenten kan doen. Vergeet niet uw meegebrachte koffiebeker weer mee te nemen.’
