Op 11 september hebben de coaches van de werkgroep Begeleiding (voormalig OGC, Oud Goud Coach) elkaar ontmoet voor de halfjaarlijkse vergadering. Het was weer een bijzonder enthousiaste en levendige bijeenkomst.
Er waren twee nieuwe coaches: Coen Hielkema en Nils de Witte. Nils is sinds een week gepensioneerd en had direct besloten zich aan te melden toen hij over de werkgroep Begeleiding hoorde. Jeroen van Pelt-Deen, de manager van het Team Student Support van de HU-stafdienst OO&S die het coachingstraject begeleidt vanuit de HU, was net terug van een lange fietstocht door de Verenigde Staten. Vanzelfsprekend was ook Job Krijgsman aanwezig, de coördinator vanuit VOM HU, die de bijeenkomst aanstuurde.
Terugkoppeling
Job vertelde, dat in het afgelopen jaar de vier locatieteams zijn bezocht om uitleg te geven over ons aanbod van studentbegeleiding en om ervaringen uit te wisselen. ‘We koppelen steeds terug naar de verwijzende decaan. Als een begeleidingstraject succesvol is beëindigd, maar ook als een student niet meer reageert – zodat de decaan actie kan ondernemen. Ik vind dit zelf een wezenlijk onderdeel van onze dienstverlening aan de hogeschool’, aldus Job.
In het tweede jaar van de coaching is het aantal aanvragen met 50% toegenomen ten opzichte van het eerste jaar. In de eerste twee weken van studiejaar 2025-2026 kwamen er direct al vijf nieuwe aanvragen binnen via de decanen. Job constateerde, dat het tweede jaar anders is verlopen dan het eerste jaar.
Een derde succesvol
Van het aantal aanvragen in het jaar 2024-2025 blijkt een derde deel succesvol afgerond. Van ongeveer een derde deel van de aanvragers (studenten) loopt de hulpverlening nog door in het nieuwe cursusjaar. Van de resterende aanvragen bleek dat na de intake (door Job of Maria Slootmaekers) of na het eerste gesprek met de studentbegeleider de student afhaakte. Soms was er een duidelijke afmelding, maar regelmatig kwam het voor, dat de student niet meer reageerde op mails van de coach of van Job. Deze trend lijkt een signaal, dat niet iedere student zich voldoende verdiept in het soort hulp, dat verwacht mag worden. Als de student al van alles heeft geprobeerd en dan hoort van het begeleidingstraject, dan denkt hij/zij wellicht: ‘misschien is het wat. Het is in elk geval gratis dus laat ik het maar eens proberen’. Na de intake of het eerste gesprek geeft de student het dan meteen op.
Ook in Amersfoort
Er waren een paar aanvragen van studenten die een ernstig conflict hadden met hun opleiding en/of een of meer docenten. In die gevallen is besloten om geen coachtoewijzing te doen. We kunnen weliswaar een luisterend oor bieden, maar dat is vaak niet genoeg voor studenten met enorme onvrede of wrok over de gang van zaken in hun opleiding. Ook in Amersfoort is er een soort coachingstraject voor studenten aldaar door vrijwilligers buiten de HU die horen bij de vereniging POWER (= Prettig Ouder Worden En Relativeren). Zij richten zich op de HU-studenten in Amersfoort, de AD-studenten (Associate Degree is een 2-jarige opleiding van de HU). De problematiek bij deze AD-studenten blijkt vaak anders dan van de ‘reguliere’ HU-student.
”Oude mensen zeuren vaak, is een veelgehoorde mening.”
De coaches kwamen allen aan het woord en dat leidde tot het delen van ervaringen en het uitwisselen van inzichten. Tips & Tricks kwamen spontaan op tafel en het mooie vond ik, dat coaches open over alle onderwerpen spraken. Niet alle coaches hadden dezelfde mening op sommige punten; gelukkig maar. We hebben allemaal onze eigen aanpak en die sluit vaak aan bij onze persoonlijke kwaliteiten als coach.
Draconische bezuinigingen
‘Oude mensen zeuren vaak’ is een veel gehoorde mening. Dat was echter niet te merken aan dit tiental personen op deze coachingsbijeenkomst. Werd er dan helemaal niet gezeurd? Nou vooruit, een beetje. Het feit dat sommige van de studenten plotseling niets meer van zich lieten horen, werd als onbegrijpelijk en frustrerend ervaren. Vanzelfsprekend werd ook geklaagd over de draconische bezuinigingen op het hoger onderwijs en de gevolgen hiervan voor personeel en studenten. Waar geen onvertogen woord over viel, was het heerlijke gebak en de smakelijke broodjes die Edine de Bruijn verzorgd had. Het gebeurt niet vaak dat je van een vergadering energie krijgt. Dit was zo’n vergadering.
